นิยาย รักวุ่นวาย...นายหน้าลิง ตอนที่ 5

shoppy Fri Jul 24, 2009 11:26 pm

รวม

ป๊อปปี้-เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

พิม/จินนี่-ยัยแจมมมมมมมมมมมเปงลมมมมมมมมมมมม

ป๊อปปี้- โอ๊ยยยย ยัยหมูเปงลม แค่จิ้งจกตัวน้อยๆก็กลัว ปญอ.ชะมัด

จินนี่-นายพายัยแจมไป Hospital Room เด๋วนี้นะ ถ้านายไม่พาไปชั้นจะบอกครูว่า......

จินนี่ข่มขู่อย่างน่ากลัว(ตรงไหน)

ป๊อปปี้-ไม่ ไม่เด็ดขาด ชั้นไม่ลดตัวพายัยหมูไป Hospital Room หรอก ยัยนี่ก็กระแดะ
ship(หนูขอโต๊ดดดดดดดดดดนะคะพี่แจม)

พิม-นี่นายมีความเปงสุภาพบุรุษมั๊ยยยยยยย ถ้าไม่มีความเปงสุภาพบุรุษก็ไปตายที่ไหนก็ไป!!!!! พิมพูดด้วยความโมโห.......

ป๊อปปี้-เออ!!! จำไว้นะยัยหมูตื่นขึ้นมาเมื่อไร ช้านนนนนนนจาฆ่าเทอออออ
ป๊อปปี้พุดอย่างอาคาต....

ณ Hospital Room

คุนครู-ใครเปงอารายจ๊ะ คุนครูถามอย่างเปงห่วงเมื่อเห็นป๊อปปี้อุ้มแจมมา

ป๊อปปี้-ก็ยัยหมู..เอ๊ยย..ชลธร นะสิครับ เปงลม ป๊อปปี้พูดพร้อมกับวางแจมลงกับเตียง

คุนครู-หรอจะ คุนครูพูดพร้อมกับมองหน้าแจม

คุนครู-เอ.....ทามไมชลธร หน้าซีดๆอย่างนี้หล่ะ ไม่สะบายหรือปล่าว

ป๊อปปี้เอามือไปแตะหน้าผากของแจม แล้วอุทานว่า

ป๊อปปี้-เฮ๊ยยยยย!!! ตัวร้อนจี๋เรยยยยยยย

คุนครู-จิงหรอจ๊ะ งั้นภาณุ ดูแลเองก้แล้วกันนะครูไปสอนหนังสือก่อนนะ

ป๊อปปี้-ครับ

ด้านแก้วกะเคนตะ

แก้ว-นี่นาย นายไปขัดพื้นซิ ส่วนชั้นจะเช็ดกระจก

เคนตะ-ทามไมเทอไม่ขัดพื้นหล่ะ

แก้ว-ก้ชั้นแพ้น้ำยาขัดพื้นนี่นา (ติแ_ลมากคะ)

เคนตะ-เออๆๆ ช้านขัดก็ได้

เวลาผ่านไป

เคนตะ-เฮ้อ...เสร็จซะที เหม็นชะมัด

แก้ว-แค่นี้ทามเปงบ่น นี่ชั้นยังไม่เหงจะบ่นเรยนะ

เคนตะ-ก็เทอไม่ได้ขัดพื้นเหมือนชั้นซะหน่อย

แก้ว-แต่ชั้นก็ทามความสะอาดนะเฟ๊ยยย

เคนตะ-แล้วเทอจะไปเหนื่อยอะไรหล่ะโว๊ยยยยยย เคนตะพุดด้วยความโมโห

ปั๊ก ตุ๊บบบบ นี่ไม่ใช่เสียงอะไรหรอก ก็เสียงแก้วต่อยเคนตะอะนะ

เคนตะ-โอ๊ยยยยย

แก้ว-555555+ สมน้ำหน้าลิง สะจัยโว๊ยยยยยยยยย 555555+

เคนตะ-เทอร์..... เคนตะกำมือแน่นด้วยความโกด

แก้ว-ทามไม นายจะทามอะไรช้าน แบร่ ^U^

เคนตะก็วิ่งไล่แก้วรอบโรงเรียน

แก้ว-แฮกๆๆๆ เหนื่อย

เคนตะ-แฮกๆๆๆ

แก้ว-นี่นายไปเรียนได้แร้ว

เคนตะ-ป่ะ ไปเรียนปะ